A Tale of Ice and Ash

To drugi retelling Królewny Śnieżki od tej autorki, który przeczytałam. Ten w zdecydowanie bardziej ewidentny sposób nawiązuje do motywów znanych z baśni i jest też dużo bardziej zimowy (jestem akurat w fazie śnieżnej). Sporo pomysłów dubluje się z tymi, które znałam już z "Mountain of Mirrors and Starlight" (książki późniejszej),ale może nie ma groty bez gorących źródeł...
Znów pojawia się jedna postać fokalizująca, która jest właściwie mało eksploatowana (ma chyba tylko 2 wejścia, ale w sumie i tak bardziej przydatne niż w przypadku Minerwy w "Mountain..."),znów pojawia się składnia Chandlera, znów pojawia się "zaginiony" król krasnoludów (tutaj z protezą nogi),podziemne ruiny, bohaterka zaszywająca się w bibliotece i kochająca książki. Tutaj jeszcze mamy bohatera o imieniu Merry (ekhem),Onyx (inny krasnolud) mówi do Cole'a "Toss me", a bohaterka w finałowej konfrontacji rozmawia w limbo z głównym antagonistą, z którym przy pomocy magicznego przedmiotu została nieodwołalnie związana i musi się poświęcić, by go pokonać (ekhem). Mam takie wrażenie, że Cole to trochę wypadkowa Hawthorna i Caera, a Eirwen wypadkowa Jules i Aislinn. Może też, gdybym nie przeczytała 3 książek Macdonald ciurkiem, nie miałabym aż takiego déjà vu. Swoją drogą pisarka debiutowała w 2019 roku, a do 2023 wydała 20 powieści (same retellingi)...
Autorka nie ukrywa tego, że ma wyraźną agendę i celuje w walor edukacyjnych w swoich książkach. Szanuję takie podejście oczywiście, niemniej mam wrażenie, że przydanie bohaterom (zwłaszcza relatywnie młodym) tak dużej zdolności introspekcyjnej, która przede wszystkim owocuje jeszcze prawie kompletną szczerością w komunikacji, wpływa trochę na dramaturgię przedstawienia relacji i moje zaangażowanie w nią. Okej, bohaterowie muszą tutaj trochę pokonać siebie i niby nam się mówi, że pociąga to za sobą jakiś koszt, ale albo jestem zbyt gruboskórna, albo to jednak nie do końca działa. Oczywiście też może być tak, że moja potrzeba rozterki nie będzie nigdy zaspokojona w utworze o tak wyraźnie terapeutycznym i modelującym założeniu. I to też jest spoko.
Sprawdza się to w sumie jako przygodówka (ekspozycja trąci "Tomb Raiderem" czy innym "Indianą Jonesem").

To drugi retelling Królewny Śnieżki od tej autorki, który przeczytałam. Ten w zdecydowanie bardziej ewidentny sposób nawiązuje do motywów znanych z baśni i jest też dużo bardziej zimowy (jestem akurat w fazie śnieżnej). Sporo pomysłów dubluje się z tymi, które znałam już z "Mountain of Mirrors and Starlight" (książki późniejszej),ale może nie ma groty bez gorących...